Ποιος παντρεύτηκε το Филипп II Смелый;

Филипп II Смелый (фр. Philippe II de Valois le Hardi; 7 января 1342, Понтуаз — 27 апреля 1404, Халле, Бельгия) — основатель Младшего Бургундского дома — правителей герцогства Бургундского. Был четвёртым сыном (из четырнадцати детей) короля Франции Иоанна II. Представитель младшей ветви династии Капетингов. Прапраправнук короля Франции Людовика IX Святого по прямой мужской линии. Один из могущественнейших феодалов Франции.

Η Μαργαρίτα Γ΄ (Margaretha van Male, 13 Απριλίου 1350 - 16 Μαρτίου 1405) ήταν η τελευταία κόμισσα της Φλάνδρας από τον Οίκο του Νταμπιέρ, καθώς και κόμισσα του Αρτουά και κόμισσα της Βουργουνδίας (ως Μαργαρίτα Β΄) (1384 - 1404).

Η Μαργαρίτα ήταν η μοναδική κόρη και παιδί του Λουδοβίκου Β΄, κόμητος της Φλάνδρας και της συζύγου του Μαργαρίτας των Ρέγκιναρ, κόρης του Ιωάννη Γ΄ δούκα της Βραβάντης.

Το 1355 η Μαργαρίτα αρραβωνιάστηκε τον νεαρό Φίλιππο του Ρούβρ εγγονό και διάδοχο του Εύδη Δ΄ της Βουργουνδίας. κόμη της Βουργουνδίας και του Αρτουά (1347 - 1361), δούκα της Βουργουνδίας (1350 - 1361) και κόμη του Οβέρν και της Βουλώνης. Μετά τον θάνατό του το 1361 ο βασιλιάς Ιωάννης ο Αγαθός απαίτησε την προσάρτηση του δουκάτου στο Γαλλικό στέμμα. Ο πατέρας της αποφάσισε να την παντρέψει με τον μικρότερο γιο του Γάλλου βασιλιά Φίλιππο της Βουργουνδίας, ο γάμος πραγματοποιήθηκε το 1369. Η Μαργαρίτα κληρονόμησε από τον πατέρα της τις κομητείες του Αρτουά, της Βουργουνδίας, της Φλάνδρας, του Νεβέρ και του Ρετέλ (1384).

Ο σύζυγος της Φίλιππος πέθανε το 1404 και η Μαργαρίτα τον επόμενο χρόνο. Με τον θάνατο της έληξε ο κύριος κλάδος του Οίκου του Νταμπιέρ. Η κομητεία της Φλάνδρας έχασε την ανεξαρτησία της, περιήλθε στον μεγαλύτερο γιο της Κάρολο τον Άφοβο και αργότερα στον Οίκο των Αψβούργων.