Ποιος παντρεύτηκε το Anna oleśnicka;

Anna oleśnicka, Anna Włodzisławowa, Anna Władysławowa, Anna sochaczewska (ur. 1420–1432, zm. 1481) – księżniczka oleśnicka z dynastii Piastów, księżna mazowiecka, ostatnia księżna sochaczewska, po dobrowolnej rezygnacji z rządów i zawarciu umowy z polskim władcą, której następstwem była inkorporacja dzielnicy sochaczewskiej do Królestwa Polskiego – tenutariuszka kolska.

W latach 1444–1455 księżna płocka i bełska jako żona Władysława (Włodzisława) I. W okresie 1455–1459 i 1462 opiekunka niepełnoletnich synów nominalnie rządzących Mazowszem Zachodnim. Księżna sochaczewska w latach 1455–1476, sprawująca władzę w zapisanej jej przez męża w 1451 oprawie wdowiej, na którą składały się miasta Sochaczew, Mszczonów, Białe Miasto, Bolimów, Raciąż i Wiskitki oraz wsie położone w ziemiach sochaczewskiej, płockiej i rawskiej.

W 1476 zrezygnowała z rządów w dzielnicy sochaczewskiej na rzecz króla Polski Kazimierza IV z dynastii Jagiellonów, który włączył ją do Korony. Jako rekompensatę otrzymała w dożywocie starostwo kolskie wraz z zamkiem w Kole i kilkudziesięcioma wsiami.

Ο Βλάντισλαφ Α΄, πολων. Władysław I (1406/9 - 11/12 Δεκεμβρίου 1455) από τον Οίκο των Πιαστ ήταν δούκας της δυτικής Μαζοβίας: Πουότσκ, Ράβα Μαζοβιέτσκα, Γκοστύνιν, Σοχάτσζεφ, Πουόνσκ, Ζάβκσε και Βίζνα (1426-34) μαζί με τους αδελφούς του. Το 1434 διαίρεσαν τις κτήσεις και ο Βλάντισλαφ Α΄ έλαβε τα Πουότσκ, Πλονσκ, Βίζνα, Ζάφκζε. Το 1442 επανένωσε όλη την πατρική κτήση, εκτός τού Γκοστύνιν.