Ποιος παντρεύτηκε το Χουάν Κάρλος Α΄ της Ισπανίας;

Ο Χουάν Κάρλος της Ισπανίας (ισπανικά: Juan Carlos I de España‎‎, Ρώμη, 5 Ιανουαρίου 1938) διετέλεσε βασιλιάς της Ισπανίας από τις 22 Νοεμβρίου 1975 έως τις 18 Ιουνίου 2014, όταν παραιτήθηκε από τον θρόνο στον οποίο ανήλθε ο γιος του, Φίλιππος ΣΤ΄. Μετά από την παραίτησή του, συνέχισε να χρησιμοποιεί τον τίτλο του βασιλιά για τιμητικούς λόγους, διατηρώντας την προσφώνηση «μεγαλειότατος», ενώ έγινε επικεφαλής των εφέδρων των Ενόπλων Δυνάμεων, παρότι δεν ασκεί συνταγματικά καθήκοντα.

Η βασιλεία του ξεκίνησε με την επίσημη ανακήρυξή του, από την πλευρά της Εθνοσυνέλευσης, στις 22 Νοεμβρίου 1975, δύο ημέρες μετά τον θάνατο του Φρανθίσκο Φράνκο και σύμφωνα με τον Νόμο περί Διαδοχής της Ηγεσίας του Κράτους του 1947. Στις 22 Ιουλίου 1969 ο Φράνκο, παρακάμπτοντας τον πατέρα του Χουάν Κάρλος, Ιωάννη, Κόμη της Βαρκελώνης, είχε ορίσει ως διάδοχο του θρόνου της Ισπανίας τον πρώτο. Το Σύνταγμα της Ισπανίας, το οποίο επικυρώθηκε με δημοψήφισμα στις 6 Δεκεμβρίου του 1978 και άρχισε να ισχύει στις 27 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους, αναγνώρισε ρητά το άτομό του ως βασιλιά της Ισπανίας και νόμιμο διάδοχο της ιστορικής δυναστείας των Βουρβόνων και του ανέθετε την ηγεσία του κράτους. Το Σύνταγμα του απένειμε, επίσης, τον βαθμό του συμβόλου της εθνικής ενότητας. Πριν την ανακήρυξή του, εξαιτίας της εύθραυστης υγείας του Φράνκο, είχε ασκήσει, κατά διαστήματα, προσωρινά καθήκοντα στην Ηγεσία του Κράτους.

Η επιρροή του βασιλιά Χουάν Κάρλος στην Ισπανική Μεταπολίτευση και ο ρόλος του κατά τη διάρκεια της απόπειρας πραξικοπήματος του 1981, καθώς και η υποστήριξή του στην ένταξη στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα και η συνεισφορά του εκείνη την εποχή στην ενίσχυση των διπλωματικών σχέσεων, του απέδωσαν πολλαπλές τιμητικές διακρίσεις κατά τη διάρκεια της βασιλείας του. Από την άποψη αυτή, ο δημοσιογράφος του περιοδικού Time Χάουαρντ Τσούα-Εοάν τον θεωρεί «έναν από τους πιο απίθανους και εμπνευσμένους ήρωες της ελευθερίας του 20^ου αιώνα, που αψήφησε μία απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος με στόχο την ανατροπή της νεαρής μετα-Φράνκο δημοκρατίας της Ισπανίας».