Ποιος παντρεύτηκε το Μεγάλη Δούκισσα Όλγα Αλεξάνδροβνα της Ρωσίας;

Η Όλγα Αλεξάνδροβνα (ρωσ. Ольга Александровна, 13 Ιουνίου [Π.Η. 1 Ιουνίου] 1882 - 24 Νοεμβρίου 1960) ήταν μεγάλη δούκισσα της Ρωσίας ως το νεότερο παιδί του Αλέξανδρου Γ΄ της Ρωσίας και η νεότερη αδελφή του Νικολάου Β΄.

Μεγάλωσε στο Παλάτι Γκάτσινα έξω από την Αγία Πετρούπολη. Η σχέση της Όλγας με τη μητέρα της, αυτοκράτειρα Μαρία, ήταν δύσκολη από την παιδική ηλικία. Αντίθετα, αυτή και ο πατέρας της ήταν κοντά. Πέθανε όταν η Όλγα ήταν 12 ετών και ο αδελφός της Νικόλαος έγινε αυτοκράτορας.

Το 1901, στα 19, παντρεύτηκε τον Πέτρο Αλεξάνδροβιτς του Ολδεμβούργου, ο οποίος θεωρήθηκε ιδιωτικά από την οικογένεια και τους φίλους του ως ομοφυλόφιλος. Ο 15ετής γάμος τους παρέμεινε άτεκνος και ο Πέτρος αρνήθηκε αρχικά το αίτημα της Όλγας για διαζύγιο. Το ζευγάρι έζησε ξεχωριστές ζωές και ο γάμος τους τελικά ακυρώθηκε από τον αυτοκράτορα τον Οκτώβριο του 1916. Τον επόμενο μήνα η Όλγα παντρεύτηκε τον αξιωματικό του ιππικού Νικολάι Κουλικόβσκυ, τον οποίο είχε ερωτευτεί αρκετά χρόνια πριν. Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, η Μεγάλη Δούκισσα υπηρέτησε ως στρατιωτική νοσοκόμα στο μέτωπο και της απονεμήθηκε μετάλλιο. Κατά την πτώση των Ρομανώφ στη Ρωσική Επανάσταση του 1917, έφυγε με τον σύζυγό της και τα παιδιά της στην Κριμαία, όπου ζούσαν υπό την απειλή δολοφονίας. Ο αδελφός της Νικόλαος και η οικογένειά του εκτελέστηκαν από επαναστάτες.

Η Όλγα έφυγε από την επαναστατική Ρωσία με το δεύτερο σύζυγό της και τους δύο γιους τους το Φεβρουάριο του 1920. Συναντήθηκε με τη μητέρα της, την Επίτιμη Αυτοκράτειρα, στη Δανία. Στην εξορία, η Όλγα ενήργησε ως σύντροφος και γραμματέας της μητέρας της και συχνά αναζητήθηκε από απατεώνες που ισχυρίστηκαν ότι είναι νεκροί συγγενείς της. Συναντήθηκε με την Άννα Άντερσον, που ισχυρίστηκε ότι ήταν η ανιψιά της, Αναστασία, στο Βερολίνο το 1925. Μετά το θάνατο της μητέρας το 1928, η Όλγα και ο σύζυγός της αγόρασαν ένα αγρόκτημα γαλακτοπαραγωγής στο Μπάλλερουπ, κοντά στην Κοπεγχάγη. Έζησαν μια απλή ζωή: μεγαλώνοντας τους δύο γιους τους, δουλεύοντας στο αγρόκτημα και ασχολούνταν με τη ζωγραφική. Κατά τη διάρκεια της ζωής της, ζωγράφισε πάνω από 2.000 έργα τέχνης, τα οποία παρείχαν επιπλέον εισόδημα τόσο για την οικογένειά της όσο και για φιλανθρωπικά έργα.

Το 1948, αισθανόμενη απειλή από το καθεστώς του Ιωσήφ Στάλιν, η Όλγα και η οικογένειά της μεταφέρθηκαν σε αγρόκτημα στο Οντάριο του Καναδά. Αργότερα, η Όλγα και ο σύζυγός της μετακόμισαν σε ένα σπίτι αποικιακού τύπου κοντά στο Κούκσβιλ του Οντάριο. Ο συνταγματάρχης Κουλικόβσκυ πέθανε εκεί το 1958. Δύο χρόνια αργότερα, καθώς η υγεία της επιδεινώθηκε, η Όλγα μετακόμισε με φίλους σε ένα μικρό διαμέρισμα στο Ανατολικό Τορόντο. Πέθανε σε ηλικία 78 ετών, επτά μήνες μετά τη μεγαλύτερη αδελφή της, Ξένια. Κατά το τέλος της ζωής της και μετά τον θάνατό της, η Όλγα χαρακτηρίστηκε ευρέως ως η τελευταία Μεγάλη Δούκισσα της Αυτοκρατορικής Ρωσίας.

Nikolai Alexandrovich Kulikovsky (5 November 1881 – 11 August 1958) was the second husband of Grand Duchess Olga Alexandrovna of Russia, the sister of Tsar Nicholas II and daughter of Tsar Alexander III.

He was born into a military landowning family from the south of the Russian Empire, and followed the family tradition by entering the army. In 1903, he was noticed by Grand Duchess Olga during a military review, and they became close friends. Olga wanted to divorce her first husband, Duke Peter Alexandrovich of Oldenburg, and marry Kulikovsky, but neither her husband nor her brother, the Tsar, would allow it.

During World War I, Olga eventually obtained a divorce and married Kulikovsky. They had two sons. Her brother was deposed in the Russian Revolution of 1917, and Kulikovsky was dismissed from the army by the revolutionary government. The Kulikovskys were forced into exile, and he became a farmer and businessman in Denmark, where they lived until after World War II. In 1948, they emigrated to Canada as agricultural immigrants, but within four years of their arrival they had sold their farm and moved into a small suburban house. He became increasingly disabled by back pain, and died in 1958 aged 76.