Ποιος παντρεύτηκε το Beatrice of Naples;

Beatrice of Naples (16 November 1457 – 23 September 1508), also known as Beatrice of Aragon (Hungarian: Aragóniai Beatrix; Italian: Beatrice d'Aragona), was twice Queen of Hungary and of Bohemia by marriage to Matthias Corvinus and Vladislaus II. She was the daughter of Ferdinand I of Naples and Isabella of Clermont.

Ο Ματθίας Κορβίνος, γνωστός επίσης ως Ματθίας Α΄ (ουγγρικά: Hunyadi Mátyás, κροατικά: Matija Korvin, ρουμανικά: Matia Corvin, σλοβακικά: Matej Korvín, τσεχικά: Matyáš Korvín, 23 Φεβρουαρίου 1443 - 6 Απριλίου 1490) από τον Οίκο του Ουνυάδη, ήταν βασιλιάς της Ουγγαρίας και της Κροατίας από το 1458 μέχρι το 1490. Μετά από αρκετές στρατιωτικές εκστρατείες εκλέχθηκε βασιλιάς της Βοημίας το 1469 και υιοθέτησε τον τίτλο του Δούκα της Αυστρίας το 1487. Ήταν γιος του Ιωάννη Ουνιάδη, που πέθανε το 1456. Το 1457 ο Ματθίας φυλακίστηκε μαζί με τον αδελφό του Λαδίσλαο Ουνιάδη, κατ' εντολή του Βασιλιά Λαδίσλαου Ε΄ της Ουγγαρίας. Ο Λαδίσλαος Ουνιάδης εκτελέστηκε, κάτι που προκάλεσε εξέγερση που ανάγκασε τον Βασιλιά Λαδίσλαο να εγκαταλείψει την Ουγγαρία. Μετά τον αιφνίδιο θάνατο του Βασιλιά, ο θείος του Ματθία Μιχαήλ Σιλάγκι έπεισε ευγενείς να εκλέξουν ομόφωνα τον Ματθία βασιλιά στις 24 Ιανουαρίου 1458. Ξεκίνησε την εξουσία του υπό την κηδεμονία του θείου του, αλλά ανέλαβε ουσιαστικό έλεγχο της κυβέρνησης εντός δύο εβδομάδων.

Ως βασιλιάς ο Ματθίας άρχισε πολέμους εναντίων των Τσέχων μισθοφόρων που κυριαρχούσαν στην Άνω Ουγγαρία (σήμερα τμήμα της Σλοβακίας και της Βόρειας Ουγγαρίας) και εναντίον του Φρειδερίκου Γ΄, που διεκδικούσε την Ουγγαρία για τον εαυτό του. Εκείνη την περίοδο η Οθωμανική Αυτοκρατορία κατέκτησε τη Σερβία και τη Βοσνία, εξαλείφοντας την προστατευτική ζώνη κρατών στα νότια σύνορα του Βασιλείου της Ουγγαρίας. Ο Ματθίας υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με τον Φρειδερίκο Γ΄ το 1463, αναγνωρίζοντας το δικαίωμα του Αυτοκράτορα να αναφέρει τον εαυτό του ως Βασιλιά της Ουγγαρίας. Ο Αυτοκράτορας επέστρεψε το Ιερό Στέμμα στην Ουγγαρία με το οποίο στέφθηκε ο Ματθίας τις 29 Απριλίου 1464. Εκείνο τον χρόνο ο Ματθίας εισέβαλε σε περιοχές που είχαν καταλάβει οι Οθωμανοί και κατέλαβε οχυρά στη Βοσνία. Σύντομα όμως διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε να περιμένει ουσιαστική βοήθεια από τις Χριστιανικές δυνάμεις και εγκατέλειψε την αντι-οθωμανική πολιτική του.

Ο Ματθίας εισήγαγε νέους φόρους και γενικά συνέλεγε υπερβολικούς φόρους. Αυτά τα μέτρα προκάλεσαν εξέγερση στην Τρανσυλβανία το 1467, αλλά κατέστειλε την εξέγερση. Τον επόμενο χρόνο ο Ματθίας κήρυξε πόλεμο στον Γεώργιο του Ποντιέμπραντυ, τον Χουσίτη Βασιλιά της Βοημίας, ενώ κατέλαβε τη Μοραβία, τη Σιλεσία και τη Λουσατία, αλλά όχι τη Βοημία. Οι Καθολικοί ευγενείς τον ανακήρυξαν Βασιλιά της Βοημίας στις 3 Μαΐου 1469, αλλά οι Χουσίτες αρνήθηκαν να ενδώσουν μετά τον θάνατο του Γεωργίου του Πόντιεμπραντυ το 1471. Αντιθέτως εξέλεξαν τον Λαδίσλαο Γιαγκέλο, μεγαλύτερο γιο του Καζίμιρ Δ΄ της Πολωνίας. Μια ομάδα Ούγγρων ιεραρχών και ευγενών προσέφερε τον θρόνο στον νεότερο αδελφό του Λαδίσλαου, Καζίμιρ, αλλά ο Ματθίας κατέστειλε την επανάστασή τους, νικώντας τον ενωμένο στρατό του Καζίμιρ Δ΄ και του Λαδίσλαου στο Μπρέσλαου της Σιλεσίας (σημερινό Βρότσλαβ της Πολωνίας) στα τέλη του 1474. Ο Ματθίας στράφηκε εναντίον των Οθωμανών, που είχαν ερημώσει τα ανατολικά τμήματα της Ουγγαρίας. Έστειλε ενισχύσεις στον Στέφανο τον Μέγα, Πρίγκιπα της Μολδαβίας, βοηθώντας τον να αποκρούσει σειρά οθωμανικών εισβολών στα τέλη της δεκαετίας του 1470. Το 1476 ο Ματθίας πολιόρκησε και κατέλαβε το Σάμπατς, σημαντικό συνοριακό οθωμανικό φρούριο. Υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με τον Λαδίσλαο Γιαγκέλο το 1478, επικυρώνοντας τον διαμοιρασμό των χωρών του Βοημικού Στέμματος μεταξύ τους. Ο Ματθίας συνέχισε τον πόλεμο με τον Φρειδερίκο Γ΄ και κατέλαβε την Κάτω Αυστρία μεταξύ 1482 και 1487.

Ο Ματθίας δημιούργησε επαγγελματικό στρατό (τον Μαύρο Στρατό της Ουγγαρίας), αναμόρφωσε τη διοίκηση της δικαιοσύνης, μείωσε την ισχύ των βαρώνων και προώθησε τη σταδιοδρομία ταλαντούχων ατόμων που επιλέγονταν περισσότερο με βάση τις ικανότητές τους παρά την κοινωνική θέση τους. Ο Ματθίας ήταν προστάτης της τέχνης και των επιστημών. Η βασιλική του βιβλιοθήκη, η Κορβινιανή Βιβλιοθήκη (Bibliotheca Corviniana), ήταν μια από τις μεγαλύτερες συλλογές βιβλίων στην Ευρώπη. Υπό την προστασία του η Ουγγαρία έγινε η πρώτη χώρα που ενστερνίστηκε την Αναγέννηση από την Ιταλία. Ως Ματθίας ο Δίκαιος, ο μονάρχης που κυκλοφορούσε ανάμεσα στους υπηκόους του μεταμφιεσμένος, παραμένει δημοφιλής ήρωας ουγγρικών λαϊκών ιστοριών.

Ο Ματθίας Κορβίνος, γνωστός επίσης ως Ματθίας Α΄ (ουγγρικά: Hunyadi Mátyás, κροατικά: Matija Korvin, ρουμανικά: Matia Corvin, σλοβακικά: Matej Korvín, τσεχικά: Matyáš Korvín, 23 Φεβρουαρίου 1443 - 6 Απριλίου 1490) από τον Οίκο του Ουνυάδη, ήταν βασιλιάς της Ουγγαρίας και της Κροατίας από το 1458 μέχρι το 1490. Μετά από αρκετές στρατιωτικές εκστρατείες εκλέχθηκε βασιλιάς της Βοημίας το 1469 και υιοθέτησε τον τίτλο του Δούκα της Αυστρίας το 1487. Ήταν γιος του Ιωάννη Ουνιάδη, που πέθανε το 1456. Το 1457 ο Ματθίας φυλακίστηκε μαζί με τον αδελφό του Λαδίσλαο Ουνιάδη, κατ' εντολή του Βασιλιά Λαδίσλαου Ε΄ της Ουγγαρίας. Ο Λαδίσλαος Ουνιάδης εκτελέστηκε, κάτι που προκάλεσε εξέγερση που ανάγκασε τον Βασιλιά Λαδίσλαο να εγκαταλείψει την Ουγγαρία. Μετά τον αιφνίδιο θάνατο του Βασιλιά, ο θείος του Ματθία Μιχαήλ Σιλάγκι έπεισε ευγενείς να εκλέξουν ομόφωνα τον Ματθία βασιλιά στις 24 Ιανουαρίου 1458. Ξεκίνησε την εξουσία του υπό την κηδεμονία του θείου του, αλλά ανέλαβε ουσιαστικό έλεγχο της κυβέρνησης εντός δύο εβδομάδων.

Ως βασιλιάς ο Ματθίας άρχισε πολέμους εναντίων των Τσέχων μισθοφόρων που κυριαρχούσαν στην Άνω Ουγγαρία (σήμερα τμήμα της Σλοβακίας και της Βόρειας Ουγγαρίας) και εναντίον του Φρειδερίκου Γ΄, που διεκδικούσε την Ουγγαρία για τον εαυτό του. Εκείνη την περίοδο η Οθωμανική Αυτοκρατορία κατέκτησε τη Σερβία και τη Βοσνία, εξαλείφοντας την προστατευτική ζώνη κρατών στα νότια σύνορα του Βασιλείου της Ουγγαρίας. Ο Ματθίας υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με τον Φρειδερίκο Γ΄ το 1463, αναγνωρίζοντας το δικαίωμα του Αυτοκράτορα να αναφέρει τον εαυτό του ως Βασιλιά της Ουγγαρίας. Ο Αυτοκράτορας επέστρεψε το Ιερό Στέμμα στην Ουγγαρία με το οποίο στέφθηκε ο Ματθίας τις 29 Απριλίου 1464. Εκείνο τον χρόνο ο Ματθίας εισέβαλε σε περιοχές που είχαν καταλάβει οι Οθωμανοί και κατέλαβε οχυρά στη Βοσνία. Σύντομα όμως διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε να περιμένει ουσιαστική βοήθεια από τις Χριστιανικές δυνάμεις και εγκατέλειψε την αντι-οθωμανική πολιτική του.

Ο Ματθίας εισήγαγε νέους φόρους και γενικά συνέλεγε υπερβολικούς φόρους. Αυτά τα μέτρα προκάλεσαν εξέγερση στην Τρανσυλβανία το 1467, αλλά κατέστειλε την εξέγερση. Τον επόμενο χρόνο ο Ματθίας κήρυξε πόλεμο στον Γεώργιο του Ποντιέμπραντυ, τον Χουσίτη Βασιλιά της Βοημίας, ενώ κατέλαβε τη Μοραβία, τη Σιλεσία και τη Λουσατία, αλλά όχι τη Βοημία. Οι Καθολικοί ευγενείς τον ανακήρυξαν Βασιλιά της Βοημίας στις 3 Μαΐου 1469, αλλά οι Χουσίτες αρνήθηκαν να ενδώσουν μετά τον θάνατο του Γεωργίου του Πόντιεμπραντυ το 1471. Αντιθέτως εξέλεξαν τον Λαδίσλαο Γιαγκέλο, μεγαλύτερο γιο του Καζίμιρ Δ΄ της Πολωνίας. Μια ομάδα Ούγγρων ιεραρχών και ευγενών προσέφερε τον θρόνο στον νεότερο αδελφό του Λαδίσλαου, Καζίμιρ, αλλά ο Ματθίας κατέστειλε την επανάστασή τους, νικώντας τον ενωμένο στρατό του Καζίμιρ Δ΄ και του Λαδίσλαου στο Μπρέσλαου της Σιλεσίας (σημερινό Βρότσλαβ της Πολωνίας) στα τέλη του 1474. Ο Ματθίας στράφηκε εναντίον των Οθωμανών, που είχαν ερημώσει τα ανατολικά τμήματα της Ουγγαρίας. Έστειλε ενισχύσεις στον Στέφανο τον Μέγα, Πρίγκιπα της Μολδαβίας, βοηθώντας τον να αποκρούσει σειρά οθωμανικών εισβολών στα τέλη της δεκαετίας του 1470. Το 1476 ο Ματθίας πολιόρκησε και κατέλαβε το Σάμπατς, σημαντικό συνοριακό οθωμανικό φρούριο. Υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με τον Λαδίσλαο Γιαγκέλο το 1478, επικυρώνοντας τον διαμοιρασμό των χωρών του Βοημικού Στέμματος μεταξύ τους. Ο Ματθίας συνέχισε τον πόλεμο με τον Φρειδερίκο Γ΄ και κατέλαβε την Κάτω Αυστρία μεταξύ 1482 και 1487.

Ο Ματθίας δημιούργησε επαγγελματικό στρατό (τον Μαύρο Στρατό της Ουγγαρίας), αναμόρφωσε τη διοίκηση της δικαιοσύνης, μείωσε την ισχύ των βαρώνων και προώθησε τη σταδιοδρομία ταλαντούχων ατόμων που επιλέγονταν περισσότερο με βάση τις ικανότητές τους παρά την κοινωνική θέση τους. Ο Ματθίας ήταν προστάτης της τέχνης και των επιστημών. Η βασιλική του βιβλιοθήκη, η Κορβινιανή Βιβλιοθήκη (Bibliotheca Corviniana), ήταν μια από τις μεγαλύτερες συλλογές βιβλίων στην Ευρώπη. Υπό την προστασία του η Ουγγαρία έγινε η πρώτη χώρα που ενστερνίστηκε την Αναγέννηση από την Ιταλία. Ως Ματθίας ο Δίκαιος, ο μονάρχης που κυκλοφορούσε ανάμεσα στους υπηκόους του μεταμφιεσμένος, παραμένει δημοφιλής ήρωας ουγγρικών λαϊκών ιστοριών.

Ο Βλαδίσλαος Β΄, γνωστός και ως Vladislav,Władysław ή Wladislas (Ουγγρικά: II. Ulászló, 1 Μαρτίου 1456 – 13 Μαρτίου 1516), ήταν Βασιλιάς της Βοημίας από το 1471 ως το 1516 και Βασιλιάς της Ουγγαρίας και της Κροατίας από το 1490 έως το 1516. Ως πρωτότοκος γιος του Καζίμιρ Δ΄ της Πολωνίας αναμενόταν να κληρονομήσει την Πολωνία και τη Λιθουανία. Ο Γεώργιος Ποντιέμπραντυ ο Χουσίτης ηγεμόνας της Βοημίας, προσφέρθηκε να κάνει το Βλαδίσλαο διάδοχό του το 1468, γιατί χρειαζόταν την υποστήριξη του Καζίμιρ Δ΄ εναντίον των επαναστατημένων Καθολικών ευγενών και του συμμάχου τους Ματθία Κορβίνου, βασιλιά της Ουγγαρίας. Η Δίαιτα της Βοημίας εξέλεξε το Βλαδίσλαο βασιλιά μετά το θάνατο του Γεώργιου, αλλά μπόρεσε να κυβερνήσει μόνο την κυρίως Βοημία, επειδή ο Ματθίας (τον οποίο οι Καθολικοί ευγενείς είχαν εκλέξει βασιλιά) κατέλαβε τη Μοραβία, τη Σιλεσία και τη Λουσατία. Ο Βλαδίσλαος προσπάθησε να ανακαταλάβει τις τέσσερις επαρχίες με τη βοήθεια του πατέρα του, αλλά ο Ματθίας τους απώθησε.

Ο Βλαδίσλαος και ο Ματθίας μοιράστηκαν τις Χώρες του Στέμματος της Βοημίας με την Ειρήνη του Όλομουτς το 1479. Οι τάξεις του βασιλείου είχαν ενισχύσει τη θέση τους κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ των δύο βασιλιάδων. Οι προσπάθειες του Βλαδίσλαου να προωθήσει τους Καθολικούς προκάλεσαν εξέγερση στην Πράγα και σε άλλες πόλεις το 1483, αναγκάζοντάς τον να αναγνωρίσει την κυριαρχία των Χουσιτών στις δημοτικές συνελεύσεις. Η Δίαιτα επιβεβαίωσε το δικαίωμα των ευγενών και των αστών της Βοημίας να προσχωρούν ελεύθερα είτε στο Χουσιτισμό είτε στον Καθολικισμό το 1485. Οταν ο Ματθίας Κορβίνος κατέλαβε τα Δουκάτα της Σιλεσίας για να τα παραχωρήσει στο νόθο γιο του Ιωάννη Κορβίνο, ο Βλαδίσλαος έκανε νέες συμμαχίες εναντίον του στα τέλη της δεκαετίας του 1480.

Ο Βλαδίσλαος (η μητέρα του οποίου Ελισάβετ των Αψβούργων, ήταν αδελφή του προκατόχου του Ματθία) διεκδίκησε την Ουγγαρία μετά το θάνατο του Ματθία. Η Δίαιτα της Ουγγαρίας τον εξέλεξε βασιλιά όταν οι υποστηρικτές του νίκησαν τον Ιωάννη Κορβίνο. Οι άλλοι δύο διεκδικητές, ο Μαξιμιλιανός των Αψβούργων και ο αδερφός του Βλαδισλάου Ιωάννης Αλβέρτος, εισέβαλαν στην Ουγγαρία, αλλά δεν μπόρεσαν να πετύχουν στις επιδιώξεις τους και έκαναν ειρήνη με το Βλαδίσλαο το 1491. Εγκαταστάθηκε στη Βούδα, δίνοντας τη δυνατότητα στις Τάξεις της Βοημίας, της Μοραβίας, της Σιλεσίας και της Λουσατίας να αναλάβουν πλήρως την κρατική διοίκηση. Όπως προηγουμένως στη Βοημία, έτσι και στην Ουγγαρία, ο Βλαδίσλαος ενέκρινε πάντα τις αποφάσεις του Βασιλικού Συμβουλίου, εξ ου και το ουγγρικό παρατσούκλι του Dobzse László (στα τσέχικα král Dobře, στα λατινικά rex Bene – «Kαλός Βασιλιάς»). Λόγω των παραχωρήσεων που είχε κάνει πριν από την εκλογή του το βασιλικό θησαυροφυλάκιο δεν μπορούσε να χρηματοδοτήσει ένα μόνιμο στρατό και ο Μαύρος Στρατός του Ματθία Κορβίνου διαλύθηκε μετά από μια εξέγερση, αν και οι Οθωμανοί έκαναν τακτικές επιδρομές στα νότια σύνορα και μετά το 1493 προσάρτησαν ακόμη και εδάφη της Κροατίας.